interjections คือคำที่ใช้แสดงความรู้สึกและอารมณ์ให้ชัดเจนขึ้น เช่นยินดี ดีใจ เสียใจ ผิดหวัง โกรธ เกลียด ขยะแขยง และปกติมักจะตามหลังด้วย เครื่องหมาย exclamation mark (!) แต่บางทีจะเป็นเครื่องหมาย , แล้วปิดท้ายประโยคด้วยจุด (period) หรือ เครื่องหมายคำถาม (question mark) ก็ได้
สรุปหลักการใช้ interjections
อย่างที่เกริ่นสรุปการใช้ interjections ไปแล้วนะครับว่าเป็นคำที่ไว้ใช้แสดงความรู้สึกและอารมณ์ต่างๆ ให้ชัดเจนยึ่งขึ้น เดี๋ยวเรามาดูกันนะครับว่ามีคำว่าอะไรกันบ้างที่เราน่าจะพบเห็นได้บ่อยๆ
Ah อา, โอ้ (แปลกใจ โล่งใจ)
Ahem อะเฮิม อะแฮ่ม (โปรดฟังทางนี้)
Alas อะแล๊ซ – โถ, โอ้ (สงสาร เวทนา)
Aha อะฮ้า (เข้าใจ, ปิ้งไอเดีย)
Bingo บิ๊งโก เย้ ไชโย (ดีใจ)
Boo บู – แฮ่ แบร่ (ขู่ให้ตกใจ)
Duh เดอ – ปัดโถ่ (โง่เง่าสิ้นดี)
Eh เอ – ว่ามั้ย ว่าไงนะ (ถามความเห็น ให้พูดซ้ำ)
Eww อิว – ยี้ (รังเกียจ)
Gee จี – โห (แปลกใจ)
Gosh กอช – พระช่วย (แปลกใจ ตกใจ)
Ha ฮา – ฮ้า (แสดงความพอใจ)
Help เฮ็ลพ – ช่วยด้วย (ขอความช่วยเหลือ)
Hmm เฮิม – อืม (คิดก่อน)
Hurray! ฮะเร๊ – ไชโย (ดีใจ)
Oh โอ – โอ้ (โกรธ ยินดี ผิดหวัง ปิ๊งไอเดีย)
Ouch เอ๊าช โอ๊ย (เจ็บปวด)
Oops อุพส – อุ๊ย (ทำบางอย่างพลาด)
Uh-huh อะฮะ – อ่าฮะ (เข้าใจ เห็นด้วย)
Ugh เออ – หยึ๋ย (รังเกียจ)
Um เอิม – อืม (คิดก่อน)
Whoa โว – โว่วๆ (บอกให้หยุด)
Wow วาว – ว้าว (แปลกใจ ยินดี)
Yay เย – เฮ (ดีใจ)
Yuck -แหวะ (รังเกียจ)
Hello, Hi, Hey ที่เป็นคำทักทายก็ถือว่าเป็นคำอุทานเหมือนกันนะครับ
