ภาษาอังกฤษ ป.1 มีเนื้อหาอะไรบ้างที่เด็กๆ ควรได้เรียนรู้ ผู้ปกครองบางท่านอาจจะยังไม่รู้ว่าเด็กๆในระดับนี้ควรเรียนรู้อะไร และทำอะไรได้บ้าง วันนี้ขอเสนอหัวข้อหลักๆที่ปรากฏในหลักสูตรของนักเรียน ป.1 นะครับ แล้วดูสิว่าลูกๆของเราเรียนรู้ได้ตามเกณฑ์แล้วหรือยัง
สาระภาษาอังกฤษสำหรับ ป.1
สาระที่ ๑ ภาษาเพื่อการสื่อสาร
มาตรฐาน ต ๑.๑ เข้าใจและตีความเรื่องที่ฟังและอ่านจากสื่อประเภทต่างๆ และแสดงความคิดเห็น อย่างมีเหตุผล
๑. ปฏิบัติตามคำสั่งง่ายๆ ที่ฟัง
คำสั่งที่ใช้ในห้องเรียน เช่น Stand up./Sit down./ Listen./ Repeat./Quiet!/ Stop! etc.
๒. ระบุตัวอักษรและเสียง อ่านออกเสียงและสะกดคำง่ายๆ ถูกต้องตามหลักการอ่าน
ตัวอักษร (letter names) เสียงตัวอักษรและสระ (letter sounds) และการสะกดคำ
หลักการอ่านออกเสียง เช่น
– การออกเสียงพยัญชนะต้นคำและพยัญชนะท้ายคำ
– การออกเสียงเน้นหนัก-เบา (stress)ในคำและกลุ่มคำ
– การออกเสียงตามระดับเสียงสูง-ต่ำ (intonation)ในประโยค
๓. เลือกภาพตรงตามความหมายของคำและกลุ่มคำที่ฟัง
คำ กลุ่มคำ และความหมาย เกี่ยวกับตนเอง ครอบครัว โรงเรียน สิ่งแวดล้อมใกล้ตัว อาหาร เครื่องดื่ม และนันทนาการ ภายในวงคำศัพท์ประมาณ ๑๕๐-๒๐๐ คำ (คำศัพท์ที่เป็นรูปธรรรม)
๔. ตอบคำถามจากการฟังเรื่องใกล้ตัว
บทอ่านเกี่ยวกับเรื่องใกล้ตัว หรือนิทานที่มีภาพประกอบประโยคคำถามและคำตอบ
– Yes/No Question เช่น
Is it a/an..? Yes, it is./No, it is not. etc.
– Wh-Question เช่น
What is it? It is a/an… etc.
มาตรฐาน ต ๑.๒ มีทักษะการสื่อสารทางภาษาในการแลกเปลี่ยนข้อมูลข่าวสาร แสดงความรู้สึกและความคิดเห็นอย่างมีประสิทธิภาพ
๑. พูดโต้ตอบด้วยคำสั้นๆ ง่ายๆ ในการสื่อสารระหว่างบุคคลตามแบบที่ฟัง
บทสนทนาที่ใช้ในการทักทาย กล่าวลา ขอบคุณ ขอโทษ และประโยค/ข้อความที่ใช้แนะนำตนเอง เช่น
Hi /Hello/ Good morning/ Good afternoon/ Good evening/ I am…/ Goodbye./ Bye./ Thank you./ I am sorry. etc.
๒. ใช้คำสั่งง่ายๆ ตามแบบที่ฟัง
คำสั่งที่ใช้ในห้องเรียน
๓. บอกความต้องการง่ายๆ ของตนเองตามแบบที่ฟัง
คำศัพท์ สำนวน และประโยคที่ใช้บอกความต้องการ เช่น I want…/Please,…etc.
๔. พูดขอและให้ข้อมูลง่ายๆ เกี่ยวกับตนเองตามแบบที่ฟัง
คำศัพท์ สำนวน และประโยคที่ใช้ขอและให้ข้อมูลเกี่ยวกับตนเอง เช่น What’s your name?/ My name is…/ I am…/ How are you?/ I am fine. etc.
มาตรฐาน ต ๑.๓ นำเสนอข้อมูลข่าวสาร ความคิดรวบยอด และความคิดเห็นในเรื่องต่างๆ โดยการพูดและการเขียน
๑. พูดให้ข้อมูลเกี่ยวกับตนเองและเรื่องใกล้ตัว
คำและประโยคที่ใช้ในการพูดให้ข้อมูลเกี่ยวกับตนเอง บุคคลใกล้ตัว และเรื่องใกล้ตัว เช่น บอกชื่อ อายุ รูปร่าง ส่วนสูง เรียกสิ่งต่างๆ จำนวน ๑-๒๐ สี ขนาด สถานที่อยู่ของสิ่งของ
สาระที่ ๒ ภาษาและวัฒนธรรม
มาตรฐาน ต ๒.๑ เข้าใจความสัมพันธ์ระหว่างภาษากับวัฒนธรรมของเจ้าของภาษา และนำไปใช้ได้อย่างเหมาะสมกับกาลเทศะ
๑. พูดและทำท่าประกอบ ตามวัฒนธรรมของเจ้าของภาษา
วัฒนธรรมของเจ้าของภาษา เช่น การใช้สีหน้าท่าทางประกอบการพูดขณะแนะนำตนเอง การสัมผัสมือ การโบกมือ การแสดงอาการตอบรับหรือปฏิเสธ
๒. บอกชื่อและคำศัพท์เกี่ยวกับเทศกาลสำคัญของเจ้าของภาษา
คำศัพท์เกี่ยวกับเทศกาลสำคัญของเจ้าของภาษา เช่น วันคริสต์มาส วันขึ้นปีใหม่ วันวาเลนไทน์
๓. เข้าร่วมกิจกรรมทางภาษาและวัฒนธรรมที่เหมาะกับวัย
กิจกรรมทางภาษาและวัฒนธรรม เช่น การเล่นเกม การร้องเพลง การเล่านิทานประกอบท่าทาง วันคริสต์มาส วันขึ้นปีใหม่ วันวาเลนไทน์
มาตรฐาน ต ๒.๒ เข้าใจความเหมือนและความแตกต่างระหว่างภาษาและวัฒนธรรมของเจ้าของภาษากับภาษาและวัฒนธรรมไทย และนำมาใช้อย่างถูกต้องและเหมาะสม
๑.ระบุตัวอักษรและเสียงตัวอักษรของภาษาต่างประเทศและภาษาไทย
ตัวอักษรและเสียงตัวอักษรของภาษาต่างประเทศและภาษาไทย
สาระที่ ๓ ภาษากับความสัมพันธ์กับกลุ่มสาระการเรียนรู้อื่น
มาตรฐาน ต ๓.๑ ใช้ภาษาต่างประเทศในการเชื่อมโยงความรู้กับกลุ่มสาระการเรียนรู้อื่น และเป็นพื้นฐานในการพัฒนา แสวงหาความรู้ และเปิดโลกทัศน์ของตน
๑. บอกคำศัพท์ที่เกี่ยวข้องกับกลุ่มสาระการเรียนรู้อื่น
คำศัพท์ที่เกี่ยวข้องกับกลุ่มสาระการเรียนรู้อื่น
สาระที่ ๔ ภาษากับความสัมพันธ์กับชุมชนและโลก
มาตรฐาน ต ๔.๑ ใช้ภาษาต่างประเทศในสถานการณ์ต่างๆ ทั้งในสถานศึกษา ชุมชน และสังคม
๑. ฟัง/พูดในสถานการณ์ง่ายๆ ที่เกิดขึ้นในห้องเรียน
การใช้ภาษาในการฟัง/พูดในสถานการณ์ง่ายๆ ที่เกิดขึ้นในห้องเรียน
มาตรฐาน ต ๔.๒ ใช้ภาษาต่างประเทศเป็นเครื่องมือพื้นฐานในการศึกษาต่อ การประกอบอาชีพ และการแลกเปลี่ยนเรียนรู้กับสังคมโลก
๑. ใช้ภาษาต่างประเทศ เพื่อรวบรวมคำศัพท์ที่เกี่ยวข้องใกล้ตัว
การใช้ภาษาต่างประเทศในการรวบรวมคำศัพท์ที่เกี่ยวข้องใกล้ตัว จากสื่อต่างๆ
